ΑΣΤΕΡΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ

Δυο και κάτι,σε άδειο κρεββάτι,
άλλη μια νύχτα που μονάχος ξαγρυπνώ
και δεν κοιμάμαι,όλο θυμάμαι
τα δυό σου μάτια,σαν κομμάτια απ'ουρανό.

Ελα μαζί μου,γίνε δική μου,
γίνε αστέρι στη ζωή μου,ήλιος φως
σβύσε τη φωτιά μου,αχ έρωτά μου
δεν σε ξεχνάω,σ'αγαπάω σαν τρελλός.

Δύο και κάτι,δεν κλείνω μάτι
θυμάμαι μόνο,τα γλυκά σου τα φιλιά
και υποφέρω,γιατί το ξέρω
πως βασανίζεσαι κι'εσύ σ'άλλη αγκαλιά

ΤΡΕΛΛΟ ΠΑΘΟΣ

Αυτός ο άλλος μου εαυτός,
μου λέει δεν είμαι σωστός
και με καταδικάζει
γι'αυτό το πάθος το τρελλό
που τυραννάει το μυαλό
μου κομματιάζει την καρδιά
τη λογική διχάζει.

Μα δεν μπορώ ν' αντισταθώ
όσο πολύ κι'αν προσπαθώ
'οσο κι'αν βασανίζομαι
τίποτα δεν αλλάζει.

Οσες φορές κι'αν έφυγα
τον πόνο δεν απέφυγα
γύριζα πάντα πίσω
και τη ζητάω σαν τρελλός
ξέρω δεν γίνεται αλλοιώς
χωρίς αυτόν τον έρωτα
δεν γίνεται να ζήσω.

ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ Η ΣΑΙΤΙΑ

Η σκοτεινή σου η ματιά
του έρωτα είναι σαιτιά
που δείχνει την καρδιά μου
σημάδεψέ την είμαι εδώ
το χέρι σου να οδηγώ
ίσια στα εσώψυχά μου.

Μην αστοχήσης προσπαθώ
θέλω να σου παραδοθώ
με όλο μου το είναι
του ονείρου σου να'μαι εραστής
και του καημού σου ο ληστής
ψυχή μου εδώ μείνε
και ουρανός μου γίνε

Η ΑΓΆΠΗ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

Η σκιά της μελαγχολίας
πλανιέται μες τα δικά σου μάτια
σκιά αμφιβολίας
κι'η καρδούλα σου κομμάτια
πως θες να σου το πω; 
ψυχή μου σ'αγαπώ.


Αχ γιατί δεν με πιστεύεις
οτι για σένα μόνο ζω
γι'αλλού μου ταξιδεύεις...
η αγάπη ειν'εδώ
κι'ο ήλιος θα μας βρίσκει το πρωί
μαζί,για μια ζωή


Πλάι σου ν'ανασαίνω
απ'το χαμόγελό σου
στους ουρανούς ν'ανεβαίνω
όταν θα μου λες τα σ'αγαπώ σου
και ο χρόνος θεατής
μα ο 'ερωτας ο πρωταγωνιστής
μην τ'αρνηθής.


Δεν θ'αποχωριστώ
δυο χείλη αγαπημένα
τον Θεό θα ευχαριστώ
που σ'εστειλε σε μένα
φύλακας να'μαι και άγγελός σου
στο γλυκό όνειρό σου.

Σατυρα

Πηρα βιντεο-κάμερα,να'χω στις διακοπές μου,
μα τώρα που'φυγες εσυ ποια θα τραβάω πες μου.

Σου έλεγα πάμε στο νησί απο έννοιες να ξεδώσεις
μα χάθηκες και έμεινα να ξεπληρωνω δόσεις.

Αχ,γιατί μου φέρθηκες σκληρά κι'ανέντιμα τελείως
κι'εγω μπροστά στους φίλους μου,αισθάνομαι γελοίος.

Μου το'λεγαν οι κολλητοί,φίλε θα μετανοιώσεις
με τη γυναίκα που'μπλεξες το κραχ δεν θα γλυτώσεις.

ΣΑΤΥΡΙΚΑ.

Ακαρδη μ'εγκατέλειψες και μου τα πήρες όλα,
μου αφησες ενθύμιο να'χω τη κατσαρόλα
που έφταχνες το φρικασέ,και μου'τρεχαν τα σάλια
τώρα τ'αδειο στομάχι μου με σφίγγει σαν τανάλια,
και στο διπλό μας καναπέ νηστικός την αράζω
για ποιόν να φτιάχνεις φρικασέ,λέω κι'αναστενάζω
το όμορφο κορμάκι σου ποιός να το πασπατεύει
οσο τώρα το σκέφτομαι,ο νους μου αγριεύει
το ξέρεις ότι σ'αγαπώ γυρισε σπίτι Λίτσα
και μη σε νοιάζει για φαί θα παραγγείλω πίτσα.

Αμοίρου Ρεζιλιάδα

Η Ελλαδα μας εκπεμπει SOS,τριζει κι'η Ευρωζώνη
ολα γινήκαν σόγια σως,μαύρο φίδι με ζώνει.
Στην Ιταλια φρόντισαν να φύγει ο Μπερλουσκόνι
ότι θα σκασει νόμισαν,τους έκανε όλους σκόνη
μόνο με καλλιτεχνικά,θε ν'ασχολείται πλέον
να γρατζουνάει λυρικά,τ'αυτιά των Ευρωπαιων
Αν και εγω νομίζω πως αυτοί οι κουστουμάτοι
τον εζηλεύαν διακαώς,τον είχανε στο μάτι.

Πρόβλημα έχουν γενικώς με τους λαούς του νότου
κανείς δεν βλέπει δυστυχώς,το χάλι το δικό του
μας κρύβουν την ασχήμια τους με ακριβά κουστούμια
όλοι ίδιοι μες τη γύμνια τους και την ψυχή σαν μούμια
θέλουνε να μας κάνουνε κατα πως τους βολεύει
τελείως να μας ξεκάνουνε το Ράιχ να βασιλεύει.

Τ'αφεντικά μας να'ναι αυτοί κι' εμείς βεβαίως δούλοι
να μας τραβάνε απ'τ'αφτί με φτηνό μεροδούλι
κι'αν είμαστε καλά παιδιά θα παίρνουμε τη δόση
το ΔΝΤΟΥαν βρει λαδιά,ίσως να μη την δώσει.

Τι έγινε πως φτάσαμε σ'αυτην εδω την κρίση
και μερκοί προφτάσανε γίνανε κι'όλας Κροίσοι;
και τα κλεμμένα φύλαξαν σ'Ελβετικά ταμεία
και τη Πατρίδα ρήμαξαν χωρίς ντροπή καμμία;

Ξυπνήστε μωρέ Ελληνες και πιάστε τους ζωστήρες
να φύγουν οι ανθέλληνες και οι ψευτοσωτήρες
που μας παραμυθιάζουνε με τρόπους παρανόμους
κι'ετσι παραβιάζουνε και Σύνταγμα και νόμους.
Ξυπνήστε μωρέ Ελληνες και πιάστε τους ζωστήρες

Γαλαιοχώρι ενταύθα: Μια παλιά φωτογραφία

Γαλαιοχώρι ενταύθα: Μια παλιά φωτογραφία: Οι δεκάδες μικροί σιδηροδρομικοί σταθμοί στα χωριά της διαδρομής Πάτρα-Καλαμάτα δεν υπάρχουν πλέον, όπως αυτός στα Λεχαινά.

ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ

Ξανά στην τηλεορασή μου,με συντροφιά την κουρασή μου
βλέπω τον κόσμο να πονάει,και υποφέρει και πεινάει
τη μοιρα σε λαούς να δίνει πολέμους βια και οδύνη

η ζωή δίχως σημασία σαν κυβερνά η απελπισια
παιδιά με μάτια φοβισμένα απ΄'αγκαλιά ορφανεμένα
να ζητιανεύουν ανθρωπιά μες την απανθρωπιά

Κοιμήθηκαν οι συνειδησεις κι'αρχόντοι Ανατολής και Δύσης
στα ζαρια παίζουν τον πλανήτη βαζουν φωτιά και δυναμίτη
πόσα τα μάτια να αντέξουν χωρίς τα δάκρυα να τρέξουν;
και αναβλύζει απ'τηνψυχή μου ίδιος λυγμός η προσευχή μου
Θεε μου,σωσε αυτη τη πλάση δεν είναι οπως την ειχες πλάσει
και στους ανθρώπους δώσε ειρήνη,αγάπη και δικαιοσύνη.

ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ

Χριστέ μου που θα γεννηθείς, την Αγια Νυχτα και θα΄'ρθεις
στη φατνη Σου την ταπεινη,χαρά για να μας δωσεις,
ας ήταν τούτη τη φορά τον κόσμο απο τη συμφορά
Χριστέ μου ηλιοφωτιστε,ας ηταν να τον σωσεις.

Τ'αστερι Σου στειλε ξανά ν'ακουστεί τοΩσαννά
απο ουράνιες φωνες,σ'ολη την Οικουμενη,
παντου αγαπη ν'απλωθεί καθε ψυχη να λυτρωθεί
που η μοιρα της τ'ορισε να'ναι τυραννισμενη

Χριστε μου θα ξαναβρεθείς στο Σταυρό θα ματωθείς
και θα ραγίσει η καρδιά στα ιερά Σου πάθη
ευλόγησε αυτη τη γη που είναι ανοιχτή πληγή
κι'αιωνες βασανίζεται απο ανθρώπων λάθη

ΓΙΑΤΙ

Eιναι καποιο τραγουδι της Βεμπο "ο ανθρωπος μου" που εχει καθε στιχος και ενα γιατι.εδω θα δειτε μια αλλη εκδοχη του προσαρμοσμενη στα σημερινα τεκταινομενα.δια χειρος και εμπνευσεως δικης μου.


Γιατι;

Δυο χρονια τωρα μας κυβερναει,
για οτι κανει,δεν μας ρωταει,γιατι;
εβαλε στοχο,να μας ξεκανει
πηρε συμβουλους για να το κανει γιατι;

Κι'εγω δεν εχω πια να πληρωσω
τοσα χαρατσια να ξεχρεωσω
ποιος μου φορτωνει αυτο το χρεος
τι κερδισα που ειμαι Ευρωπαιος.

απ'τη καρεκλα δεν ξεκολλαει
σ'ολο τον κοσμο τρελλα πουλαει,γιατι;
τους φορους βαζει με το τσουβαλι
μα εκεινος τρωει σαν το βουβαλι,γιατι;

Κι'εγω δεν εχω ......

Στο ΔΝΤΟΥ αυτος μ'εχει χωσει
και με φοβιζει για καθε δοση,γιατι;
μισθους συνταξεις να μην πληρωσει
ο κοσμος εχει πια παλαβωσει γιατι;;;

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ

ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ ΠΟΙΟΙ ΣΕ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ
ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΣΥΜΦΟΡΑ ΣΟΥ
ΕΛΠΙΔΕΣ ΟΝΕΙΡΑ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ
ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΕΡΟΥΝ ΑΠ'ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ

ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΤΟ ΦΩΣ ΣΟΥ
ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ
ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥΣ
ΑΝΗΜΠΟΡΗ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΗ.

ΞΕΧΑΣΤΗΚΑΝ ΘΑΡΡΩ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ
ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ ΠΟΣΟ Ν'ΑΝΤΕΞΕΙΣ
ΤΟΣΗ ΠΑΡΑΦΡΟΣΥΝΗ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΡΑΓΕ ΕΛΠΙΔΑ
ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΑΛΙ ΔΥΝΑΤΗ
ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΧΡΥΣΗ ΣΕΛΙΔΑ
ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΝΑ ΞΑΝΑΓΡΑΦΤΗ;

ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ
ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΕΙΡΗΝΟΠΟΙΟΙ
ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΗΓΕΤΕΣ
ΜΕ ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΥΓΜΗ

ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥΣ
Σ'ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΠΡΟΚΟΠΗ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΛΑΒΑΡΟ ΤΟΥΣ
ΝΑ ΕΧΟΥΝ,ΟΧΙ ΤΗ ΝΤΡΟΠΗ.

ΠΟΤΑΜΙ ΠΟΥ ΚΥΛΑΕΙ

ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑ Ο ΚΑΙΡΟΣ
ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ
ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΛΙΓΑ ΟΝΕΙΡΑ
ΙΣΑ ΠΟΥ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙΣ.
ΚΙ'ΑΝ ΒΓΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΗΘΙΝΟ
ΜΕ ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΧΑΡΑ ΣΟΥ
ΘΑ ΠΕΙ ΠΩΣ Σ'ΑΓΑΠΑ Ο ΘΕΟΣ
ΣΤΟ ΔΙΝΕΙ ΧΑΡΙΣΜΑ ΣΟΥ
ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑ Ο ΚΑΙΡΟΣ
ΠΟΤΑΜΙ ΠΟΥ ΚΥΛΑΕΙ
ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΖΕΙ ΚΑΛΛΥΤΕΡΑ
ΟΠΟΙΟΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ.

ΠΟΛΗ ΜΟΥ ΜΑΓΕΥΤΙΚΗ

ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΕΡΧΕΣΑΙ ΚΑΙ ΠΑΣ
ΣΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ
ΣΑΝ ΤΟΥ ΓΙΑΛΟΥ ΤΟ ΚΥΜΑ
ΜΑΚΡΥΑ ΣΟΥ ΕΙΜΑΙ ΜΑΝΑ ΓΗ
ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΜΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ ΚΡΙΜΑ.

ΑΧ ΠΟΛΗ ΜΟΥ ΜΑΓΕΥΤΙΚΗ
ΑΠΟ ΕΥΩΔΙΕΣ ΜΕΘΥΣΤΙΚΗ
ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΑ ΓΕΜΑΤΗ
ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΑΝΘΕΣΤΗΡΙΑ
ΑΝΟΙΞΗΣ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΑ
ΤΟ ΚΑΘΕ ΣΟΥ ΧΑΓΙΑΤΙ.

ΠΩΣ ΘΑ'ΘΕΛΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
ΣΤΑ ΓΑΛΑΝΑ ΣΟΥ ΤΑ ΝΕΡΑ
ΤΟ ΣΩΜΑ ΑΧ ΝΑ ΒΥΘΙΣΩ
ΚΑΙ ΣΤ'ΑΣΠΡΑ ΣΟΥ ΤΑ ΒΟΤΣΑΛΑ
ΑΚΡΟΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ
ΧΝΑΡΙΑ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΣΩ

ΚΑΘΕ ΤΑΞΙΔΙ ΑΝΑΨΥΧΗΣ
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ
ΣΤΙΣ ΤΟΣΕΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΣΟΥ
ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΑ ΕΡΩΤΙΚΟ
ΠΕΥΚΟ ΜΕ ΚΥΜΑ ΛΥΡΙΚΟ
ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΕΣ ΣΟΥ

ΑΧ ΚΑΛΑΜΑΤΑ ΜΟΥ ΕΣΥ
ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΘΥΜΙΣΗ
ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΜΟΥ ΧΡΟΝΩΝ
ΜΕΣ'ΑΠ'ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΣΟΥ
ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΣΟΥ
ΘΑΡΡΩ ΠΩΣ ΞΑΝΑΝΟΙΩΝΩ.

αλλα λογια

Μπουενος Αίρες,Νεα Υορκη,μου'ταζες αχρηστε πως θα με πας
μονο στα Σαλωνα,και Νευροκοπι,με πηγες και μου λες πως μ'αγαπας.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ

ΑΚΟΥΣΤΕ!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=4ofBGpSTXi8&feature=related

Ανέκδοτο

Πώς κρατάς έναν ανόητο σε αγωνία μια ολόκληρη μέρα;
- Θα σου πω αύριο.

Καλαμάτα

Δε τη βαριέσαι ποτέ!